Mijn Visie

Artsen zullen hun houding moeten wijzigen t.o.v. acupunctuur. De reden waarom de reguliere geneeskunde acupunctuur niet accepteert komt onder andere ook door de houding van de ambtenaren en de politiek.

Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) zou haar houding moeten wijzigen ten opzichte van artsen die naast hun opleiding tot arts toch nog alternatieven zoeken voor patienten met chronische klachten en medisch onbegrepen klachten.
Het huidige standpunt van de politiek en vooral ook de universiteiten is alsvolgt te beschrijven.

Het kost ongeveer € 150.000 om een student geneeskunde op te leiden tot arts. Die arts gaat nu alternatieve geneeskunde toepassen. Dit zit niet in de opleiding van een arts.
Waarvoor is er dan € 150.000 in deze persoon geïnvesteerd? En waarom gaat die arts nou niet doen waarvoor hij opgeleid is?

Ondanks een dure wetenschappelijke opleiding kunnen artsen een groot deel van de klachten van patienten niet verklaren. De traditionele geneeskunde biedt een extra denkkader van waaruit de vele onbegrepen klachten wel verklaard kunnen worden. De patiënt met een medisch onbegrepen klacht voelt zich plotseling begrepen vanuit een ander zienswijze.

VWS is gezien haar maatschappelijke verantwoordelijkheid toch enigzins mede verantwoordelijk voor de kwaliteitsontwikkeling binnen het veld van alternatieve behandelmethoden. Maar VWS ontrekt zich van deze verantwoordelijkheid.

Dit heeft tot gevolg dat steeds meer slecht opgeleide behandelaars in de maatschappelijke behoefte aan alternatieve behandelmethoden gaan voorzien. Die behoefte wordt door VWS niet als een medische hulpvraag gezien. Hiermee staat VWS ver van het volk af. Want het volk ziet deze behoefte aan CAM-behandelingen wel degelijk als een medische hulpvraag.

CAM-behandelingen voorzien in een medische hulpvraag omtrent de kwaliteit van het leven. Reguliere wetenschappelijke behandelingen voorzien in een medische hulpvraag omtrent de kwantiteit van het leven. De reguliere opleiding voorziet niet afdoende aan de maatschappelijke hulpvraag aan geneeskundige behandelingen. De opkomst van de niet-arts als consultatief behandelaar is daartoe het bewijs. VWS heeft de taak dit verschijnsel op politiek verantwoorde wijze aan te pakken.

40% van de medische problemen zjin wetenschappelijk niet te verklaren. Velen van deze klachten zijn meestal niet levensbedreigend. Als het om ernstige levensbedreigende klachten of ziekten gaat, dan kan de reguliere geneeskunde de klacht goed opvangen.
Reguliere geneeskunde is life-saving medicine. En als het leven niet in gevaar is, dan moet de patiënt maar leren leven met zijn of haar chronische klacht. Niet zeuren: je gaat er toch niet dood aan!
Dat is in het algemeen de beroepsattitude van de moderne wetenschappelijke geneeskunde.
De traditionele geneeskunde is niet zo succesvol in het bestrijden van de dood. Als het om levensbedreigende klachten gaat, dan is de traditionele geneeskunde niet van toepassing.
De traditionele geneeskunde is meer bedoeld voor het verbeteren van de kwaliteit van leven van chronische patiënten.
Met kwaliteit van leven bedoel ik: een leven zonder pijn, zonder vermoeidheid, een vitaal lichaam en een goed gevoel. Dit zijn zaken waar de moderne wetenschappelijke geneeskunde geen tijd aan besteedt.
Verder biedt de traditionele geneeskunde ook oplossingen voor vele medische onbegrepen klachten. De patiënt met medisch onbegrepen klachten voelt zich plotseling begrepen vanuit een andere zienswijze.